Over “De Zieke Planeet” van Guy Debord
Max Henninger
In 1971 schreef Guy Debord La Planète Malade . Een manuscript over onze zieke planeet, die pas opdook in 2004. Het is een bijzondere maar ook nog verrassend actuele tekst uit een tijd toen nog over de bedreigde natuur werd gedacht in termen van “smog”, “zure regen”, “vervuiling” en “gat in de ozonlaag”. Over de opwarming van de aarde had men het toen nog nauwelijks.
Het revolutionaire programma van Bookchin
Janet Biehl
De vraag naar een rationele samenleving roept ons op om rationele wezens te zijn – recht te doen aan onze unieke menselijke vermogens en de commune der communes op te bouwen. Op veel plaatsen, betoogde Bookchin, sluimeren de oude democratische instellingen, verborgen binnen het weefsel van de republikeinse staten van vandaag. De commune ligt verborgen en vervormd in de gemeenteraad; de buurtraad ligt verborgen en vervormd in de wijk en de gemeentelijke confederaties verscholen en vervormd in regionale samenwerkingsverbanden van dorpen en steden.
Een oproep tot solidariteit:
verdedig Afrin
verdedigde mensheid
Dilar Dirik
In de strijd om Afrin zien we de universele dimensies van de strijd van het volk tegen fascisme, dictatuur en dood - en voor democratie, vrijheid en rechtvaardigheid.
DONALD TRUMP EN DE TERUGKEER NAAR DE WERKELIJKE TEGENSTELLING
Alain Badiou
Op 9 november 2016 werd Donald Trump gekozen tot de 45e president van de Verenigde Staten van Amerika. Alain Badiou reageerde een dag later in een toespraak op de Universiteit van Californië, Los Angeles, mede gesponsord door het programma in de Experimentele Kritische Theorie en het Centrum voor Europese en Russische Studies. Hieronder delen we de transcriptie van zijn reactie, oorspronkelijk gepubliceerd op Mariborchan - een uitvoerige reflectie niet alleen op de specifieke gebeurtenissen die zich vorig jaar ontvouwden, maar ook over de situatie van de wereld van vandaag.
Op zoek naar een beweging met charisma
Hydra Ensemble
Hoeveel zin heeft het om een jaar na de verkiezingsoverwinning van Trump een toespraak van de Franse filosoof Alain Badiou te vertalen en te publiceren? Een toespraak die hij een dag na die verkiezingsuitslag hield aan de Universiteit van Californië. Hoe actueel is zo’n tekst nog? Is die niet achterhaald? Beslist niet, vonden wij. Ook al hadden we ook onze twijfels. Maar een jaar later heeft de tekst ons inziens geenszins aan actualiteit en relevantie ingeboet.
Het bloeddorstige geweld van neonazi’s in Charlottesville en de cynische en rauwe speech van Trump die daar op volgde, overigens na de oorverdovende radiostilte na de moord op Heather Heyer, vormen helaas het schokkende bewijs dat Badiou bepaald niet overdreef toen hij een jaar geleden zei dat je fascisten bij de naam moest noemen.
FEMINISME EN DE POLITIEK VAN DE COMMONS
Silvia Federici
Op z’n minst sinds de Zapatistas de zócalo in San Cristobal de las Casas
overnamen, op 31 december 1993, om te protesteren tegen de wetgeving die de ejido gronden (b) van Mexico ophief,
heeft het concept van ‘de commons’ aan populariteit gewonnen onder radicaal-links,
internationaal en in de VS en manifesteert het zich als een basis waarop
anarchisten, marxisten, socialisten, ecologen en eco-feministen naar elkaar
toegroeien.

Een interview met
Massimo De Angelis en Stavros Stavrides
De term "commons"
komt in verschillende historische contexten voor. Allereerst verscheen de term
in relatie tot de omheining en in beslagname van de gemeenschappelijke
weidegronden tijdens het pre-of vroege
kapitalisme in Engeland. In de tweede plaats met betrekking tot de Italiaanse Autonomia-beweging
van de jaren 1960, en ten derde, vandaag, in het kader van bijv. file
sharing-netwerken, maar ook in toenemende mate in de andersglobaliserings-beweging.
Kun je ons meer vertellen over je interesse in de commons?
DE SCHEPPING VAN DE STEDELIJKE COMMONS
David Harvey
(...) Als
de door de staat georganiseerde collectieve voorzieningen afnemen of tot een
vehikel voor private accumulatie worden (zoals gebeurt bij het onderwijs) of
als de staat zich eruit terugtrekt, dan is er maar één antwoord mogelijk: de
zelforganisatie van de eigen commons (zoals gebeurde in Bolivia). Het politieke
inzicht dat de commons kunnen worden gerealiseerd, beschermd en gebruikt voor het
sociale welzijn is een denkraam geworden voor het verzet tegen de
kapitalistische macht en een andere manier van denken over de politiek van een
antikapitalistische transitie (...).
DE COMMONS: HET GROTE SLAGVELD VAN ONZE TIJD
Hydra Ensemble
Het is
lang geleden dat we van ons hebben laten horen. In oktober 2014 was de
vertaling van David Graebers Waarom
negeert de wereld de revolutionaire Koerden in Syrië? ons laatste teken van
leven. Ons laatste nummer verscheen een jaar daar voor. Er zijn meerdere reden
voor deze lange radiostilte.
WAAROM NEGEERT DE WERELD
DE REVOLUTIONAIRE KOERDEN IN
SYRIË?
David Graeber
Midden in het Syrische oorlogsgebied
wordt een democratisch experiment de grond ingestampt door ISIS. Dat de rest
van de wereld zich daar niet van bewust is, is een grof schandaal.
Hydraweb is het thuishonk van het onregelmatig verschijnende PDF-tijdschrift Hydra. Op Hydraweb is nog veel meer achtergrondmateriaal te vinden, belangrijke (oer-)teksten met een hoge Hydra-factor etc. Wil je op de hoogte gehouden worden van onze publicaties? Stuur dan een mailtje. Reacties zijn uiteraard van harte welkom.
Bezoek Hydra op Facebook
Hydra wil op een nieuwe manier omgaan met concepten als revolutie en klasse en wil voorbij traditionele benaderingen van tijd, ruimte en beweging proberen te denken. Het gaat uit van een emancipatoire strijd door een multiverseel, pluraal proletariaat. Deze niet aan de gangbare geschiedschrijving gebonden oriëntatie op sociale bevrijding is voor het kunnen begrijpen en aansluiten bij actuele en komende sociale conflicten van essentieel belang.
Hydra is het tegenovergestelde van macht en orde en keert zich tegen de staat, tegen het imperium en tegen het kapitalisme. Het gaat uit van de onuitroeibaarheid van het verzet en wil anticiperen op nieuwe vormen van verzet, die in nieuwe, onverwachte gedaantes en combinaties de kop op steken, als waren het koppen van de mythische Hydra.
Hydra is een manier van kijken. Het is de blik van onderaf, de blik van de underdog. Het is een manier van kijken die het mogelijk maakt de verschillende verhalen, geschiedenissen en visies van de mensen in hun samenhang te zien en zo verbluffende verbindingen te ontdekken. Teneinde de huidige Hydra, in deze tijd van “globalisering”, in al zijn schakeringen en contradicties te leren zien en begrijpen.